شهید علی جاشونیا هرمزی فرزند احمد به شماره شناسنامه ی سیزده متولد در تاریخ اول اردیبهشت سال 1347 شمسی در روستای سرباران میناب دیده به جهان گشود. تا مقطع دبیرستان درس خواند. خانواده شهید بعد از تولد ایشان در جزیره هرمز ساکن شدند. هنگام نوجوانی در تاریخ اول خرداد 1363 شمسی در بسیج جزیره هرمز ثبت نام کرد و در تاریخ چهارم دی ماه سال 1365 در سن نوزده سالگی در منطقه عملیاتی ام الرصاص در عملیات کربلای 4 با عضویت بسیجی به شهادت رسید و در جزیره هرمز دفن گردید. اول اردیبهشت 1347 شمسی بود روستای سرباران از توابع شهرستان میناب احمد و فاطمه پدر و مادر نوزاد به دنیا امده که نامش را علی گذاشته بودند در پوست خود نمی گنجیدند زیرا فرزند پسری که قبلا خدا به انها داده بود و فرزند اول نیز به حساب می امد وفات یافته و فرزند دوم نیز دختر بود ولی حالا خداوند نظر لطفی به خانواده نموده و شادی را به دلهای پدر مادر و خواهرش هدیه داده بود.
خانواده شهید علی جاشونیا بعد از تولد او به محل سکونت قبلی خود در جزیره هرمز بازگشتند علی به تبرک نامی که بر خود داشت از دوستداران اهل بیت عصمت وطهارت بود و در کلیه مراسم ایینی شرکت می جست خداوند وقتی علی پنج ساله بود خواهر دیگری به او عطا کرد. اوج گیری مبارزات مردم علیه رژیم را با همان سن بین ده تا یازده سالگی درک می کرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و هنگام حملات غاصبانه بعثی ها او نوجوانی در مقطع تحصیلی راهنمایی بود ولی شور و شوق حسینی سن و سال نمی شناسد. در تاریخ اول خرداد شصت و سه در بسیج هرمز ثبت نام کرد شهید در هجدهم اذر ماه شصت و چهار شمسی برای اعزام به جبهه ثبت نام کرد در حالیکه مقطع راهنمایی را پشت سر گذاشته بود برای ثبت نام در مقطع دبیرستان به بندر عباس امد.
خواهر گرامی شهید سرکار خانم زینب جاشونیا می گوید چون برادر بزرگ دیگری نداشتم و ایشان تک پسر خانواده بودند پدرم قصد داشت قبل ازبه جبهه رفتنش برایش زن بگیرد برای همین در نزد همشهری ها برای او به خواستگاری رفتیم و مراسم نامزدی نیز برگزار شد ولی علی اجرای عروسیش راه به بعد موکول کردند و بی خبر به بندرعباس رفته و با چند تن از برای جبهه نام نویسی کردند و از طریق بسیج دانش اموزی به جبهه اعزام شدند در عملیات کربلای چهار نیز شرکت داشتند که در همین عملیات به درجه رفیع شهادت نائل شدند.
از وصایای شهید
بنام افریننده تمام هستی جهان خط سرخ شهادت خط محمد و ال علی است.
پروردگارا تورا شکر می گویم که مرا به این راهی که راه پیغمبر توست هدایت کردی و امیدوارم تمام کسانی که هنوز گمراه هستند را خودت راهنمایی کنی این وصیت بنده ای است از تبار حسین بن علی وصیت می کنم به تمام خانواده ام و تمام امت
حزب الله که قدر این امام بزرگ بدانند چون انها که رفتند کار حسینی کردند و انها که مانده اند باید کاری زینبی کنند. دیگر چیزی ندارم که بگویم جز دعا به امام. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار.
متن وصیت نامه شهید را خواندید که دو هفته بعد از اعزام خود در ابادان در تاریخ 2/10/1365 شمسی و درست دو روز قبل از شهادتشان نوشته اند.علت شهادت علی بر اثر اصابت ترکش بعثی ها در ابهای خرمشهر بوده است.